Χαμένη λεωφόρος

Αν οδηγάς σε έναν από τους ασχημότερους δρόμους της Αθήνας και σου φαίνεται κάπως μαγικός, είναι ή επειδή μόλις βγήκες από τη φυλακή και όλα σου φαίνονται υπέροχα ή είσαι ερωτευμένη... Θυμάμαι μια φίλη παλιότερα που μου έλεγε ότι το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης της θύμιζε το Μαϊάμι (όπως λέμε Φλόριδα, ΗΠΑ - στο οποίο, σημειωτέον, δεν είχε πάει ποτέ, αλλά κάπως έτσι το φανταζόταν), επειδή εκεί έμενε ο αγαπημένος της... και όποιος έχει πάει στο Καλοχώρι μπορεί να καταλάβει τον παραλογισμό της παραπάνω διατύπωσης.

Έτσι γίνεται και με τη Θηβών, ας πούμε, ή με την Πέτρου Ράλλη... με όλες αυτές τις πανάσχημες λεωφόρους της Αθήνας όπου περιμένεις υπομονετικά κάτω από τις μίζερες γέφυρές τους να ανάψει το φανάρι και εύχεσαι να μην σου την πέσει κανείς από αυτούς που "συχνάζουν" εκεί κάτω, και οδηγάς με δυνατά τη μουσική αφήνοντας πίσω σου βουλκανιζατέρ, εγκαταλειμμένες βιοτεχνίες, κωλόμπαρα και στριπτητζάδικα γ΄ διαλογής... έχοντας ένα πλατύ χαμόγελο και μια λάμψη που αχνοφαίνεται στο παραδομένο βλέμμα σου.

Δεν σου φαίνονται όμορφες, όχι... αλλά παίρνουν μια κάπως κινηματογραφική όψη το βράδυ, έχουν μια γοητεία, έστω τη γοητεία της παρακμής, κυρίως ταιριάζουν απόλυτα με την συνθήκη... Γιατί αυτή η αδιέξοδη κατάσταση, όπου απαραιτήτως υπάρχει ένα "κακό παιδί" αλλά γνήσιο αρσενικό, και πολύ κλάμα, και συχνές εναλλαγές από την απόλυτη ευτυχία στην απόλυτη απόγνωση, και σεξ που σου κόβει την ανάσα, και λίγες εξηγήσεις, και γρήγορη οδήγηση -κλαίγοντας ή τραγουδώντας, ανάλογα τη φάση-, δεν θα μπορούσε να διαδραματίζεται παρά στη δυτική πλευρά της Αθήνας και σε αυτούς τους κακόφημους και έρημους δρόμους. 

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρεις καν αν αυτό που ζεις είναι "αληθινός" έρωτας ή η ευκαιρία να πρωταγωνιστήσεις στη δική σου κινηματογραφική ταινία, όπου αναπαράγεις όλα τα κλισέ με τα οποία σε έχει τροφοδοτήσει η έβδομη τέχνη και για την οποία βρήκες το απολύτως ταιριαστό σκηνικό, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Ακόμη κι όταν βλέπεις ότι η σκηνοθεσία της είναι παντελώς λάθος, γιατί πώς γίνεται εσύ που θα μπορούσες να είσαι ηρωίδα της Τζέιν Ώστιν να πρωταγωνιστείς σε ταινία του Ταραντίνο, δεν μπορείς να αντισταθείς στη γοητεία της κινηματογραφικής λάμψης, ελπίζοντας παράλληλα σε ένα happy end...