Ας μην γκρινιάξω "μα πού πήγαν όλοι οι άντρες", εγώ πού είμαι χαμένη δύο μήνες σχεδόν τώρα; Οι ορδές των αναγνωστών μου κάπου πάνω στις 3-4 εβδομάδες παραξενεύτηκαν: "καιρό έχει να γράψει η bLoGirL"... αρχικά είπαν να μην δώσουν έκταση στο γεγονός... "τυχαίο είναι, έρχεται και το Πάσχα, θα επιστρέψει δριμύτερη"/ "τι να γίνει, μπορεί να της λείπει η έμπνευση τον τελευταίο καιρό, συμβαίνουν αυτά"...
Το Πάσχα ήρθε κι έφυγε, το ίδιο και η τιμημένη Πρωτομαγιά και η αφεντιά μου άφαντη... "βρε λες να 'παθε τίποτα;" Και να τα μηνύματα στο face, τα αγωνιώδη sms στο τηλέφωνο, "τι έγινε, αρρώστησες; ερωτεύτηκες; ξενιτεύτηκες; κι αν ναι, εμείς γιατί δεν τα ξέρουμε όλα αυτά;"
Παίδες, ψυχραιμία, μπορεί να μην γράφω αλλά σίγουρα δεν σας γράφω! Αλλά να... είναι που τον τελευταίο καιρό δεν έχω οίστρο... Θυμάστε εκείνο το επεισόδιο του satc, όπου η Κάρι δεν έχει τίποτα μα τίποτα να γράψει και γυροφέρνει τις κάλτσες της σε μια απέλπιδα προσπάθεια να δημιουργήσει κάτι ευφυές με την ιδέα "men as shocks", που φυσικά δεν βγαίνει πουθενά; Ε, κάπως έτσι κι εγώ, στίβω το μυαλουδάκι μου αλλά τίποτα. Πράγμα περίεργο, διότι εκτός του ότι διανύω μία πολύ γόνιμη περίοδο από πολλές απόψεις, έχω πάντα τις αγαπημένες μου φίλες, ζωή να 'χουν, που μου παρέχουν άάάφθονα θέματα προς μελέτη... γι' αυτό δεν μπορώ παρά να πω -και στο πνεύμα των ημερών- μην ανησυχείτε αγαπημένοι μου, κρίση είναι, θα περάσει!!
αχχχ σε καταλαβαινω.......δεν εχω καθολου μα καθολου εμπνευση εδω και τρεις βδομαδες :/
ΑπάντησηΔιαγραφή