Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

The F word






Μαζευτήκαμε με την παρέα ένα απογευματάκι γύρω από καφέ και γλυκό, ύστερα από σοβαρή δική μου πρόσκληση: ῾Ἁύριο θέλω να μιλήσουμε για μια μικρή λεξούλα με μεγάάάλες προεκτάσεις. Αρχίζει από f, να είστε όλοι στην ώρα σας και μην κανονίσετε τίποτα για το βράδυ!᾽᾽

Αυτός που ήρθε με τη μεγαλύτερη όρεξη ήταν ο μοναδικός άντρας της παρέας και ήταν ο πρώτος (και ο μόνος) που δήλωσε ότι τον κορόιδεψα και μας παράτησε για να πάει να χαζέψει ποδόσφαιρο στην τηλεόραση. Ο λόγος;

Άλλο περίμενε και άλλο τον βρήκε, όταν με άκουσε περιχαρή να δηλώνω: ῾῾Σήμερα θέλω να μιλήσουμε για το flirt!" Έτσι, προτίμησε την παρέα του Σισέ και λοιπών ιδρωμένων αρσενικών  με σορτσάκια και μας άφησε στην κουζίνα να προσπαθούμε να λύσουμε τα μυστήρια των ραντεβού. (Η αλήθεια είναι ότι και μεις θα προτιμούσαμε ιδρωμένα αρσενικά με ή χωρίς σορτσάκια, αλλά επειδή η τηλεοπτική εικόνα δεν μας ικανοποιεί, προτιμήσαμε να αφιερωθούμε στη θεωρία, μπας και βοηθήσουμε την πράξη.) 

Τελευταίως με απασχολεί έντονα ένα ερώτημα και δεν είναι το "μα πού πήγαν όλοι οι άνδρες;" -παραδόξως, γνωρίζω κάποιους "ελεύθερους σκοπευτές"-, αλλά το "μα, υπάρχει κάποιος άνδρας που να ξέρει να φλερτάρει;" Η ερώτηση είναι λίγο προβοκατόρικη, το παραδέχομαι, παρ' όλ' αυτά, δεν κρύβει δόλο ούτε προκατάληψη - ως γνωστό, εγώ αγαπάω τους άνδρες και ουδέποτε θα έλεγα κακά πράγματα γι' αυτούς, αφήστε που αναγνωρίζω ότι και σε αυτούς τους καϋμένους έχουμε φορτώσει πολλά, τι να πρωτομάθουν;

Όμως, πραγματικά δεν ξέρω αν οι άντρες έχουν αντιληφθεί ότι έχουν στο τσεπάκι τους ένα μυστικό που μπορεί να τους χαρίσει οποιαδήποτε γυναίκα επιθυμήσουν. Και μην μου πει κανείς ότι θα προτιμήσουν τον Σισέ έναντι αυτού, γιατί δεν θα το πιστέψω. Το μόνο που απαιτείται είναι να εντρυφήσουν λιγάκι στην τέχνη της κατάκτησης, γιατί, κακά τα ψέματα, δεν την έχουν όλοι έμφυτη. Για αυτούς που την έχουν έμφυτη ή που την εξάσκησαν, διαισθανόμενοι ή μαθαίνοντας τι λειτουργεί με τις γυναίκες, δεν έχω να πω πολλά, παρά μόνο "καλή συνέχεια, παίδες!"

Για τους υπόλοιπους είναι που ήθελα να  μιλήσω, όχι αυτούς που δεν φλερτάρουν (τι να κάνω, δημοκρατικός τύπος είμαι, τους αναγνωρίζω το δικαίωμα να απέχουν από το σπορ) αλλά για αυτούς που, ας πούμε, δεν τα πολυκαταφέρνουν. Διότι, ναι μεν, όταν υπάρχει εξαρχής μια ξεκάθαρη χημεία, όλα κυλάνε χωρίς προσπάθεια -κάνει παιχνίδι η χημεία από μόνη της-, όμως όταν η χημεία δεν είναι τόσο εμφανής, χρειάζεται λίγη μεγαλύτερη προσπάθεια. Κι αυτό πρέπει να το γνωρίζουν αμφότεροι φυσικά, για να μην τα ρίχνουμε όλα στους άντρες. 

Γι' αυτό έβαλα κάτω τις φίλες, μπας και βγάλουμε άκρη. Διότι μπορεί ο αγαπημένος μου φίλος να γέλασε υποτιμητικά όταν άκουσε το θέμα της συζήτησης και να με επέπληξε που αυτός ήρθε "με διάθεση να μιλήσουμε για καυτές στιγμές και ηδονικές εμπειρίες" και εγώ άρχισα τις γυναικουλίστικες χαζομάρες, όμως του διέφυγε προφανώς ότι πολλές από αυτές τις καυτές στιγμές και τις ηδονικές εμπειρίες προκύπτουν επειδή έχει προηγηθεί πετυχημένο φλερτ. 

Φυσικά γνωρίζω ότι δεν υπάρχουν συνταγές ούτε χρυσοί κανόνες, ύστερα όμως από πολύωρη κουβέντα αναμνήσεων και ανάσυρσης εμπειριών κατέληξα στο εξής: το (καλό) φλερτ είναι μια συνθήκη - κατασκευασμένη κατά κάποιον τρόπο, όχι επειδή είναι προμελετημένο ή βασίζεται σε κάτι ψεύτικο, αλλά επειδή είναι, ξεκάθαρα, παιχνίδι: παιχνίδι ρόλων, κυνηγητό, εγκεφαλικό παιχνίδι, παιχνίδι λέξεων και εντυπώσεων. Αυτή πιστεύω ότι είναι η λέξη-κλειδί που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας όταν φλερτάρουμε. To παιχνίδι φτιάχνει ατμόσφαιρα, φέρνει ωραίες ατάκες, δημιουργεί προσδοκίες, εξιτάρει το μυαλό, διεγείρει τις αισθήσεις. Το φλερτ δεν είναι για να δίνει εξηγήσεις αλλά για να δημιουργεί ερωτήσεις προς απάντηση, να θέτει στόχους προς κατάκτηση, να μυθοποιεί και όχι να απομυθοποιεί.

Ο φίλος μου κούνησε το κεφάλι του, όταν μας άκουσε, λέγοντας "το θέλετε το παραμύθι σας και μετά μας κατηγορείτε για ψεύτες". Όμως εμείς δεν μιλούσαμε ούτε για παραμύθια ούτε για ψέματα. Μιλούσαμε για ένα παιχνίδι για δύο που ευδοκιμεί κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, συνθήκες που με κάποιο τρόπο πρέπει να δημιουργήσουν τη μαγεία της προσμονής. Η απομυθοποίηση το ξέρουμε ότι θα έρθει, αλλά μπορεί να περιμένει...





 











2 σχόλια: