Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Στην υγειά του μαλάκα!








Και το εννοώ, χωρίς ίχνος ειρωνείας... Οι μαλάκες της ζωής μας είναι υπερπολύτιμοι... Και δεν πιάνω τα αυτονόητα... δηλαδή την εμπειρία που μας δίνουν και το ότι μας "κωλοπετσώνουν" και έτσι αντιμετωπίζουμε καλύτερα το μέλλον. Αναφέρομαι κυρίως, ειδικώς και πρωτίστως στο ότι το δείχνουν, το δηλώνουν, αναβοσβήνει φωτεινή επιγραφή στο μέτωπό τους "είμαι μαλάκας"! Δεν πουλάνε κάτι παραπάνω, δεν λένε φούμαρα (καλά, λένε λίγα, αλλά μόνο στα επιτρεπτά πλαίσια του φλερτ και συνήθως πολύ λιγότερα από αυτά που λένε οι άλλοι, οι "σωστοί") και συνήθως δεν ζητάνε περισσότερα απ' όσα δίνουν. Ο πρώτος μαλάκας της ζωής σου συνήθως αποδεικνύεται επώδυνος, αλλά άπαξ και τον γνωρίσεις έχεις αποκτήσει τη γνώση να αντιμετωπίσεις όλους τους επόμενους - άλλο καλό κι αυτό, για τους μαλάκες υπάρχει ΕΝΑ εγχειρίδιο χρήσης, οι οδηγίες είναι πάντα οι ίδιες και είναι σαφείς: πάρε δρόμο! (άλλο αν εσύ επιλέξεις να μην τις ακολουθήσεις).

Τους άλλους να φοβάσαι... τους, ας τους πω, δήθεν. Δυστυχώς δεν αναφέρομαι σε κραυγαλέες περιπτώσεις διχασμένων προσωπικοτήτων ή "εγκληματιών", αλλά σε κοινές, κοινότατες περιπτώσεις νορμάλ ανθρώπων τους οποίους γνωρίζεις, κάνεις σχέση μαζί τους (σε αντίθεση με εκείνους τους "μαλάκες" ε; που "δεν ήταν για σχέση") και εντέλει αποδεικνύονται τελείως διαφορετικοί... όχι ψεύτες/παντρεμένοι/βίαιοι/παρανοϊκοί, αυτοί είναι εκτός συναγωνισμού και εκτός θέματος. 

Όχι, απλώς αποδεικνύονται κάπως διαφορετικοί, κάπως "λίγοι", κάπως αεριτζήδες... που έχουν εύκολα τα λόγια και τους καλούς τρόπους γιατί "έτσι οφείλει να φέρεται ένας άνδρας σε μια γυναίκα", και γιατί "εγώ είμαι σωστός άνδρας, όχι σαν τους μαλάκες που ήξερες και σε πλήγωσαν", και γιατί "εγώ τιμώ τη γυναίκα που έχω πλάι μου" - αλλά ανάθεμα και αν το εννοούν, ή καλύτερα (γιατί οι "σωστοί" άνδρες πάντα εννοούν αυτό που λένε) ανάθεμα πώς μεταφράζουν αυτό που λένε. Κι έτσι έρχεται κάποια στιγμή που συνειδητοποιείς ότι άλλα ακούς και άλλα ζεις. Όχι γιατί αυτά που ζεις είναι τραγικά, αλλά γιατί βρίσκονται μερικά επίπεδα κάτω από αυτά που ακούς, σαν να λέμε ότι η πράξη δεν εναρμονίζεται με τη θεωρία - και το θέμα με αυτά που ακούς, οταν μιλάμε για τους "σωστούς" άνδρες, είναι ότι τα ακούς πραγματικά! Γιατί πράγματι τα λένε! Κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει για φαντασιοπληξία ή ευσεβείς πόθους όπως συμβαίνει με τους "μαλάκες", που μεταφράζεις κατά το επιθυμητό τη σιωπή ή το μισόλογο τους.

Ενίοτε δε η κατρακύλα θα ολοκληρωθεί μετά το χωρισμό, όταν υποτίθεται ότι το μεγαλείο της ψυχής τους συνεχίζεται. Έτσι είναι οι σωστοί άνδρες, "τιμούν για πάντα κάθε γυναίκα που υπήρξε κάποτε μαζί τους" - στα λόγια πάντα, το δηλώνουν με κάθε ευκαιρία. Η πραγματικότητα και πάλι διαφέρει ... όχι "τραγικά" βέβαια, εξάλλου ούτε πριν διέφερε τραγικά. Διαφέρει όμως και το συνειδητοποιείς με την πρώτη ευκαιρία, όταν και πάλι η πράξη δεν εναρμονίζεται με τα λόγια και αυτά αποδεικνύονται απλώς λόγια ενός "καθωσπρέπει πρώην".

Γι' αυτό σας λέω... αγαπήστε τους μαλάκες της ζωής σας... Μπορεί να το αξίζουν περισσότερο απ' όσο νομίζετε!




7 σχόλια:

  1. Εμείς οι μαλάκαες τώρα να νιώσουμε καλά ή να έχουμε τύψεις? Τ.Τ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λες να το δούμε κι από αυτή την άποψη,μπας και μάθουμε να συνυπάρχουμε με τους μαλάκες?χαχαχαχαχα...Πέρα από την πλάκα όμως συμφωνώ...άλλωστε το έχω πεί πολλές φορές σε φίλες μου ''Μη γκρινιάζετε για το ότι οι αντρες είναι μαλάκες,η ζήτηση είναι που καθορίζει την προσφορά''...πολύ καλημέρα μας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εκλαμβάνω πολύ αυστηρή και μονόπλευρη οπτική.

    "Τους λόγους που σε απογοητεύουν οι γύρω σου αναζήτησέ τους πρωτίστως σε σένα", μου είχε πει ένας σοφός φίλος.
    Παρακαλώ να μην ερμηνευτεί η κουβέντα του προς την κατεύθυνση των κακών προσωπικών επιλογών. Εννοούσε κάτι πολύ ουσιωδέστερο.. Και -στην περίπτωσή μου- είχε δίκιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν διαφωνώ με την κουβέντα του φίλου σας, και ποτέ ένα θέμα δεν πρέπει να είναι μονόπλευρο. Αλλά για το γεγονός ότι οι άνθρωποι μάς απογοητεύουν δεν μπορεί να βαραίνει -αντιστοίχως μονόπλευρα- μονάχα εμάς!

      Διαγραφή
    2. σημ. Αν και, όπως είπα, δεν διαφωνώ με την κουβέντα, διαφωνώ με το "πρωτίστως". :) :)

      Διαγραφή
    3. Μα το "πρωτίστως" ακολουθεί πάντα ένα "δευτερευόντως". Ακολούθως, μόνο αν έλειπε από τη διατύπωσή του το "πρωτίστως" η άποψή του θα ήταν μονόπλευρη, επιρρίπτοντας την ευθύνη της όποιας απογοήτευσης στο ένα μέρος.
      Πλέον, αν παρακολουθώ σωστά το συλλογισμό σας στο πρώτο σχόλιό σας, μόνο με την εξισορρόπηση που προσδίδει το "πρωτίστως", ή, για να το θέσω διαφορετικά, μόνο υπό την προϋπόθεση ενός "δευτερευόντως" που θα μοιράζει το βάρος συμφωνείτε με την άποψή του.

      Όπως και να 'χει, το κείμενο αποτέλεσε αφορμή για ωραίο ιντεράξιον.

      ΥΓ: σε κάθε ανθρωπινή σχέση, το "πρωτίστως" έχει να κάνει με εμάς, με όσα κουβαλάμε. και πρέπει, κατ' εμέ, να είναι η αφετηρία μας όταν εξετάζουμε τις καταστάσεις.

      Διαγραφή
    4. *"ανθρώπινη", εννοούσα. το ανθρώπινο δεν διασφαλίζει το ανθρωπινό. :)

      Διαγραφή